Publiczna Szkoła Podstawowa w Parszowie rozpoczęła działalność dydaktyczno-wychowawczą w 1945/46 roku. Zajęcia odbywały się w szkole przedwojennej, w dwóch starych postaszicowskich budynkach będących własnością Urzędu Gminy. Znajdowały się w nim 4 izby lekcyjne, sala gimnastyczna, kuchnia i niewykończone sale. Stan budynków był bardzo zły, warunki nauczania jeszcze gorsze. Rozpoczęto remont szkoły. Wymieniono okna, podłogi, tynki, poddano reperacji piece i dach, doprowadzono elektryczność. Brak było ławek, krzeseł i podstawowych pomocy naukowych.
Do 1951 roku szkoła pełniła rolę Szkoły Zbiorczej. Sytuacja lokalowa nadal była bardzo ciężka. Władze szkolne zmuszone były do wynajęcia izb u mieszkańców wsi. Trwało to do 1965 roku.

Rok szkolny 1966/1967 przyniósł nowe zmiany w życiu naszej szkoły. Wprowadzono 8-klasową szkołę podstawową. Istotną rolę w realizowaniu zadań dydaktyczno-wychowawczych spełniała biblioteka szkolna oraz działające organizacje ZHP, PCK, SKO. Organem doradczym szkoły był prężnie działający Komitet Rodzicielski. Rodzice troszczyli się nie tylko o sprawy natury materialnej, nie obojętna im była sprawa wychowania i nauczania. Członkowie Komitetu bywali na lekcjach, sprawowali nadzór nad młodzieżą w godzinach pozalekcyjnych. Organizowali dla społeczeństwa wsi spektakle teatralne, które cieszyły się ogromnym powodzeniem.

Do najbardziej aktywnych i oddanych szkole należeli: Leon Mendak, Józef Błaszczykowski, Ludwik Nowak, Stefan Franczyk, Agnieszka Głowacz, Edward Przygoda, Józef Mijas, Zdzisław Grzelka, Mieczysław Sobala, Józef Gembski. Oni najbardziej rozumieli potrzeby szkoły, najważniejsza dla nich była poprawa warunków lokalowych.

W 1956 roku z inicjatywy Komitetu Rodzicielskiego działającego w Szkole Podstawowej w Parszowie i Mostkach powołany został Komitet Budowy Szkoły., w skład którego weszli mieszkańcy Parszowa i Mostek.

Ci, którzy dźwignęli oświatę z gruzu, to: Stanisław Pustuła – pierwszy kierownik szkoły, Piotr Ciepiela – kierownik w latach 1946 – 50, Stanisław Ciepiela, Wiktoria Tarczewska, Jan Kopczyński.

Na szczególną uwagę zasługuje działalność Teodory i Tadeusza Klimkowskich, którzy w Parszowie spędzili swoje młode lata. Byli wspaniałymi nauczycielami, wychowawcami oraz zwierzchnikami cieszącymi się szacunkiem i uznaniem wśród nauczycieli i społeczeństwa Parszowa. Oni to zainicjowali budowę nowej szkoły i doprowadzili do jej wybudowania.

Fundamenty pod nową szkołę postawiono 15 kwietnia 1967 roku, a już 12 października 1968 roku został oddany do użytku uczniom nowy, piękny budynek o 16 izbach lekcyjnych i sali gimnastycznej.
13 października 1968 roku po raz pierwszy zabrzmiał dzwonek. Naukę rozpoczęło 154 uczniów w 16 oddziałach. Grono pedagogiczne rozpoczęło pracę pod kierunkiem mgr Zygmunta Stajniaka.
Z chwilą podjęcia pracy dydaktyczno-wychowawczej w naszej szkole głównym zadaniem kierownika szkoły, grona pedagogicznego, a także Komitetu Rodzicielskiego było gromadzenie pomocy naukowych do poszczególnych sal.

Na przestrzeni lat 1970 – 73 zorganizowano pracownię: biologiczną, fizyczno-chemiczną, zajęć praktyczno-technicznych, geograficzną, matematyczną, pracownię języka polskiego, a także pracownię do klas I – IV. Zakupiono sprzęt radiotelewizyjny, projektory filmowe, płyty, kasety.
Rolę pomocy naukowych w procesie nauczania uświadamiali sobie uczniowie i ich rodzice. Tradycją stało się przekazywanie szkole przez uczniów klas ósmych pomocy przydatnych młodszym kolegom.
W dniu 8 maja 1975 roku odbyła się uroczystość nadania imienia szkole. Długo zastanawiano się nad wyborem imienia. Wreszcie wśród wielu propozycji przy długich dyskusjach wśród społeczeństwa Parszowa, uczniów i grona nauczycielskiego postanowiono, że najbardziej odpowiednim będzie imię „Ludowego Wojska Polskiego”. Wybór tego imienia argumentowano tym, że szkoła została oddana do użytku 12 października 1968 roku – w 25 rocznicę bitwy pod Lenino i powstała w wyniku wydatnej pomocy wojska.

29 kwietnia 1989 roku szkoła otrzymała sztandar ufundowany przez ZWK Marywil w Suchedniowie.
Na początku lat 70 pod okiem ówczesnego kierownika szkoły Hipolita Lefka oraz nauczycielki w-f Haliny Bzymek, rozpoczęto na placu szkoły budowę kompleksu sportowego. W jego skład weszły 2 boiska, bieżnia, skocznia, tor przeszkód oraz plac rekreacyjny.

Z chwilą oddania szkoły do użytku działalność swoją rozpoczęła również biblioteka szkolna, która przejęła zbiory biblioteczne ze starych szkół w Parszowie i Mostkach w liczbie 2966 woluminów. Z każdym rokiem księgozbiór biblioteki się powiększał.

Nowo wybudowana szkoła posiadała lokal z przeznaczeniem na świetlicę szkolną. Lokal ten wykorzystywany był głównie jako stołówka i „poczekalnia” dla dzieci oczekujących na lekcję lub autobus. Świetlica szkolna nie funkcjonowała. Dzieciom uczęszczającym na dwie zmiany dojeżdżającym z sąsiednich wiosek szkoła nie zapewniała należytej opieki. Dyrektor szkoły oraz nauczyciele zdawali sobie z tego sprawę. Toteż na wniosek dyrekcji, grona i rodziców 1 grudnia 1976 roku rozpoczęła pracę świetlica szkolna.

Od początku istnienia szkoły w Parszowie, tj. od 1968 roku funkcje kierownicze pełniło 7 osób, które swym zaangażowaniem się w prace szkoły przyczyniły się do jej rozwoju. Byli to: mgr Zygmunt Stajniak, Teodora Klimkowska, mgr Hipolit Lefek, mgr Daniel zymański, Tadeusz Kosior, mgr Halina Bzymek, inż. Krzysztof Kędzierski, mgr Barbara Mączyńska, obecnie mgr Barbara Gajewska.