• Logopeda

        • ZAJĘCIA LOGOPEDYCZNE: IZABELA KUTYŁA – PADUCH

          CELE TERAPII LOGOPEDYCZNEJ:

           

           1. Kształtowanie prawidłowej mowy uczniów pod względem gramatycznym, fonetycznym, leksykalnym;

          2. Usuwanie wad i zaburzeń mowy.

          FORMY REALIZACJI:

          1. Ćwiczenia uprawniające motorykę narządów mowy: języka, warg, podniebienia miękkiego;

          2. Kształtowanie słuchu fonematycznego;

          3. Ćwiczenia pogłębionego oddechu;

          4. Ćwiczenia fonacyjne;

          5. Opracowanie układów artykulacyjnych właściwych dla danego szeregu głosek;

          6. Opracowywanie wymowy struktur językowych:

          a) wywoływanie głosek w izolacji,

          b) wywoływanie głosek w sylabach,

          c) wywoływanie (utrwalanie) głosek w nagłosie, wygłosie, śródgłosie wyrazów,

          d) utrwalanie głosek w wyrażeniach,

           e) utrwalanie głosek w zdaniach,

           f) utrwalanie głosek w opowiadaniach, zabawach, grach dydaktycznych a także w mowie spontanicznej.

          7. Kształtowanie i doskonalenie umiejętności komunikacyjnych;

          8. Kształtowanie sytemu gramatycznego;

          9. Usprawnianie analizy i syntezy słuchowej, wzrokowej, oraz orientacji przestrzennej;

          10. Stymulowanie językowego rozwoju dzieci poprzez ćwiczenia i zabawy utrwalające czytanie i pisanie.

           

          PODEJMOWANE CZYNNOŚCI W ZAKRESIE INDYWIDUALNEJ TERAPII LOGOPEDYCZNEJ :

           

          1. Wstępna diagnoza logopedyczna – badanie przesiewowe.

          2. Badanie mowy – badanie artykulacji, umiejętności nawiązywania kontaktów przez dziecko, zasobu słownika, umiejętności formułowania gramatycznej wypowiedzi, umiejętności formułowania i wypowiadania własnych myśli.

          3. Badanie mowy – uzupełniające (badanie stanu i sprawności aparatu artykulacyjnego, orientacyjne badanie słuchu, badanie słuchu fonematycznego, badanie pamięci słuchowej, badanie kinestezji mowy - czucie ułożenia narządów mowy właściwego poszczególnym głoskom, badanie płynności mowy i prozodii mowy - rytmu, melodii, akcentu).

          4. Ćwiczenia logopedyczne.

          5. Współpraca z wychowawcą, nauczycielami, pedagogiem, psychologiem.

          6. Współpraca z rodzicami dziecka - instruowanie o sposobie wykonywania ćwiczeń w domu, informowanie o postępach dziecka.

           

          KWALIFIKACJA DO ZAJĘĆ TERAPII LOGOPEDYCZNEJ :

          · Orzeczenia i opinie Poradni Psychologiczno-Pedagogicznych.

          · Przesiewowe logopedyczne badania dzieci na początku roku szkolnego.

          · Wnioski nauczycieli lub rodziców.

          Z logopedą należy się skonsultować, jeśli 4-latek:

          • zamienia głoskę [k] na [t], [d] na [g], nie wymawia poprawnie głoski [l], zamienia głoski [s, z, c, dz] na głoski [ś, ź, ć, dź]
          • wsuwa język między zęby podczas mówienia
          • mówi bezdźwięcznie np. „fota” (woda), „tom” (dom)
          • jego mowa jest niezrozumiała dla otoczenia
          • nie buduje zdań
          • nie reaguje na polecenia
          • oddycha ustami w ciągu dnia
          • śpi z otwartą buzią/chrapie
          • nadmiernie się ślini
          • nie reaguje na swoje imię
          • nie nawiązuje kontaktu wzrokowego

          Z logopedą należy się skonsultować, jeśli 5-latek:

          • zamienia głoskę [k] na [t], [d], na [g], nie wymawia poprawnie głoski [l], zamienia głoski [sz, ż, cz, dż] na [s, z, c, dz] i/lubzamienia głoski [s, z, c, dz] na głoski [ś, ź, ć, dź]mówi bezdźwięcznie np. „fota” (woda), „tom” (dom)
          • jego mowa jest niezrozumiała dla otoczenia
          • nie buduje zdań
          • nie reaguje na polecenia
          • realizuje głoski międzyzębowo
          • oddycha ustami w ciągu dnia
          • śpi z otwartą buzią/chrapie
          • nadmiernie się ślini
          • nie nawiązuje kontaktu wzrokowego

          Koniecznie skonsultuj się z logopedą, jeśli 6-latek:

          • nie wymawia głosek [s, z, c, dz, sz, ż, cz, dż, r] lub innych głosek
          • mówi bezdźwięcznie np. „fota” (woda), „tom” (dom)
          • jego mowa jest niezrozumiała dla otoczenia
          • ma ubogi zasób słownictwa
          • nie buduje wypowiedzi złożonych
          • nie reaguje na polecenia
          • realizuje głoski międzyzębowo
          • oddycha ustami w ciągu dnia
          • śpi z otwartą buzią/chrapie
          • nadmiernie się ślini

           

           

           

          WSKAZÓWKI LOGOPEDYCZNE DLA RODZICÓW:

          1. ZWRÓĆ UWAGĘ NA SPOSÓB ODDYCHANIA DZIECKA.

           

          2. BY DOBRZE MÓWIĆ, TRZEBA DOBRZE SŁYSZEĆ. Jeśli musisz powtarzać polecenie lub prośby kierowane do dziecka, sprawdź jego słuch.

           

          3. MÓWIĄC DO DZIECKA, NIE SPIESZCZAJ FORM WYRAZÓW.

           

          4. ZWRÓĆ UWAGĘ NA BUDOWĘ JĘZYKA, WARG, POLICZKÓW,

          PODNIEBIENIA (miękkiego i twardego) oraz JĘZYK.

           

          5. UCZ DZIECKO GRYZIENIA.

           

          6. CODZIENNIE CZYTAJ DZIECKU NA GŁOS, przynajmniej 20 minut.

           

          7. PODCZAS CZYTANIA NIECH TWOJE DZIECKO OPOWIADA treść ilustracji, naśladuje różne odgłosy (np. szum wiatru, pukanie, odgłosy zwierząt).

           

          8. ZACHĘCAJ DZIECKO DO NAUKI WIERSZY NA PAMIĘĆ. Jest to doskonała forma ćwiczeń utrwalających wyrazistą wymowę.

           

          9. WPROWADŹ DO ZABAWY GIMNASTYKĘ BUZI I JĘZYKA.

           

          10. ĆWICZENIA WYKONUJCIE SYSTEMATYCZNIE.