Aktualności

          • Gazetka szkolna Nr 5

          • Tradycyjnie już pani Edyta Spilska wraz z panią Agatą Fokt przygotowują dla Was kolejny numer naszej szkolnej gazetki "Co w budzie piszczy?". Temat przewodni to bezpieczeństwo, zwłaszcza bezpieczeństwo w sieci, gdyż jak sami wiecie, internet jest nie tylko skarbnicą wiedzy, ale również niewłaściwie użytkowany, jest bardzo niebezpieczny. Dowiecie się, jakie strony są warte uwagi i na co zwrócić uwagę, będąc użytkownikiem wioski globalnej. Jak zawsze czeka na Was krzyżówka z nagrodami i wiele ciekawostek. Serdecznie zachęcamy do zakupu:)

          • Rajd Wiosenny do Michniowa

          • Dnia 5 kwietnia 2008 r. grupa turystów Szkolnego Klubu Krajoznawczo - Turystycznego ze szkoły w Parszowie wyruszyła po raz kolejny na trasę pod znanym hasłem „ Borem, lasem świętokrzyskim.” Tym razem szlak wiódł z Michniowa do dzielnicy Rejów w Skarżysku.
            Wyzwanie podjęło 26 śmiałków: kl. III - Jakub Gembski, kl.IV – Jowita Bujnowska, Angelika Miernik, Milena Filipiak, Anna Żak, Sylwia Głowacz, Martyna Dolęga, Beata Dudek, Damian Wojtachnio, Mateusz Kubicz, kl. V – Patryk Berus, Karolina Błaszczyk, Maja Fabijańska, Kamila Jałowska,Grzegorz Linkiewicz, Adrianna Nowak, Konrad Nowak, Anita Lipińska, Magdalena Szlęzak, Jarosław Włodarczyk, Daria Wojtachnio, Bartosz Wojciechowski, kl. VI – Aleksandra Jasińska, Karolina Kowalczyk, Mateusz Płusa, Wioletta Żak. Imponującą grupą 26 „super trampów”zaopiekował się „sztab” klubu w osobach: Katarzyna Lipińska, Agata Fokt i Grażyna Frankiewicz.

            Na pewno przykro było wstać tak wcześnie w dniu wolnym od nauki, ale po pokonaniu własnej słabości, potem mogło być już tylko lepiej. I było. Pierwszy plus: ładna, słoneczna pogoda i ciepło.Po przyjeżdzie do Skarżyska udaliśmy się na miejsce zbiórki, gdzie czekał autokar, który miał nas zawieżć do Michniowa. Dobry nastrój dopisywał wszystkim, bo nie wyobrażamy sobie, aby wędrować z ponurakami. Do plecaka, oprócz stałego wyposażenia trzeba zabrać dobry humor i już. W czasie drogi do Michniowa opiekunowie próbowali wprowadzić grupę w nastrój wędrówki poprzez wykonanie kilku znanych i  nieznanych jeszcze uczniom piosenek turystycznych. Po przybyciu na miejsce startu zgromadziliśmy się przy płycie zbiorowego grobu pomordowanych w czasie wojny mieszkańców wsi.
            Krótką historię tego zbiorowego mordu na ludności polskiej opowiedział mam przewodnik Witold Zajączkowski, zwiaząny osobiście i uczuciowo z jedną z rodzin, gdyż jego żona Regina, z domu Żołądek, pochodzi z Michniowa. Jako ciekawostkę można podać, że urodziła się 4. 04. 1944 r. i mieszkała tu pod nr 44.Druga, istotna informacja – pani Regina to siostra dziadka naszych uczniów – Pawła i Krzysztofa Żołądek Dziadek to pan Jerzy Żołądek, a siostra Zofia mieszka naprzeciw mogiły w Michniowie. Czwórka okazała się szczęśliwa dla pani Reginy i jej rodziny, bo wszyscy przeżyli.Biorąc pod uwagę datę pacyfikacji mieszkańców łatwo sobie odliczyć, że żona pana Zajączkowskiego była wtedy w brzuszku swojej mamy, Anny. Jednak większość mieszkańców nie miała tyle szczęścia i 12 – 13. VII. 1944 r. okazał się dla nich ostatnim, tragicznym dniem ich życia.

            Jak doszło do tej tragedii? Oto krótki rys historyczny:
            W czasie II wojny światowej Michniów był siedzibą sztabu partyzanckiego zgrupowań "Ponurego" (zanim zgrupowanie przeniosło się na Wykus). Wielu mieszkańców wsi bądź było członkami AK i BCh, bądź aktywnie współpracowało z partyzantką (np. sklep rodziny Materków był punktem kontaktowym dla oficerów i żołnierzy, którzy dołączali do oddziałów "Ponurego", a większość dostarczanego partyzantom prowiantu pochodziła właśnie z Michniowa).
            W wyniku zdrady ppor. Jerzego Wojnowskiego "Motora" w dniu 12 lipca 1943 hitlerowskie komando otoczyło wieś kordonem żandarmów i rozpoczęło akcję pacyfikacyjną. Stu mieszkańców (głównie mężczyzn) spalono żywcem w domach i stodołach lub zastrzelono, ponad pięćdziesiąt osób wywieziono do obozów.
            Wieść o akcji pacyfikacyjnej dotarła do "Ponurego" zbyt późno, by interweniować. Dowództwo oddziału zdecydowało się na akcję odwetową i w nocy 12/13 lipca pod wsią Łączna zatrzymano pociąg pośpieszny Warszawa-Kraków i zastrzelono (wedle źródeł partyzanckich) około 180 Niemców. Na burtach wagonów partyzanci wyryli napisy Za Michniów. Mimo postanowienia "Ponurego" o ewakuacji reszty mieszkańców Michniowa pozostali oni w ocalałych domach. 13 lipca rano ten sam niemiecki oddział antypartyzancki dokończył dzieła zniszczenia wsi: rozstrzelano wszystkich mieszkańców, których zastano w wiosce, spalono wszystkie ocalałe po akcji z 12 lipca zabudowania. Władze okupacyjne zakazały odbudowy wsi i uprawy michniowskich pól. Na płycie grobu zbiorowego umieszczono 203 nazwiska ofiar pacyfikacji, co może być liczbą niepełną - inne źródła wspominają nawet o 230 osobach zabitych. Wśród ofiar było trzydzieścioro liczących mniej niż 10 lat. Najmłodsza ofiara - Stefan Dąbrowa miał 9 dni.
            Tylko niewielu mieszkańców przeżyło pacyfikację, a mianowicie grupa 16 osób, której Niemcy nie zabili, pozostawiając jako świadków.

            Po przedstawieniu krótkiej historii tamtych tragicznych wydarzeń, minutą ciszy uczciliśmy pamięć ofiar masowej egzekucji. Następnie udaliśmy się na plac wypełniony krzyżami zwożonymi tutaj przez ludzi z całej Polski jako znak pamięci o ofiarach wojny, a zwłaszcza o mordowanych w różny sposób i w różnych miejscach mieszkańcach wsi, gdyż muzeum w Michniowie jest jedynym w Polsce – Muzeum Martyrologii Wsi Polskiej.
            Przy wejściu na plac znajduje się Pieta – rzeźba wykonana na wzór Piety Michała Anioła przedstawiającej Matkę Boską, trzymającą na kolanach martwego Chrystusa. Tutaj matka trzyma na rękach martwego syna. Warto też zwiedzić wybudowane obok mogił muzeum, gdzie można zapoznać się z pamiątkami, posłuchać nagrań świadków, obejrzeć filmy.
            Wszyscy, którzy chcieliby oddać hołd pomordowanym w okrutny sposób mieszkańcom mogą uczestniczyć w corocznej mszy św. na placu w dniu 12 lipca.
            W tych okolicach znajduje się także płyta, upamiętniająca mordowanych w czasie wojny leśników, którzy pomagali partyzantom, ukrywali ich itp.

            Po wykonaniu pamiątkowego zdjęcia, wyruszyliśmy na szlak. Po drodze mogliśmy obserwować budzącą się do życia przyrodę. Ktoś zauważył pierwsze kwiaty wiosenne (przylaszczki, zawilce – są chronione, więc nie należy ich zrywać), ktoś inny motyle, na zalewie w Suchedniowie podziwialiśmy piękne łabędzie i kaczki, których dzieci nie omieszkały nakarmić. Idąc wzdłuż rzeki Kamionki zaobserwowaliśmy powstające siedlisko bobrów – żeremie. Bobry budują swoje siedliska z drzew, gałęzi, trawy i mchu. Ścinając drzewa bobry starają się, aby przewracały się one w kierunku rzeki. W ciągu dnia trudno jednak spotkać te zwierzęta, bo są one aktywne nocą.
            Przy głównej drodze do Suchedniowa minęliśmy pomnik przyrody ożywionej – dąb szypułkowy, na którym owoce umieszczone są na długich szypułkach ( jest też dąb bezszypułkowy, gdzie owoce – orzechy, zwane żołędziami, nie mają szypułek). Ciekawostka – drewno dębu należy do najbardziej poszukiwanych gatunków drzew rodzimego pochodzenia, m. in. do produkcji mebli.

            Jednym z punktów naszych wędrówek jest chrzest tych, którzy są na rajdzie pierwszy raz. Pomysły były różne – wypicie soku z cytryny, próbowanie soli, jednak z braku w/w rekwizytów, Konrad Nowak zaproponował klęczenie na szyszkach. Uczniowie dowolną ilość minut w miarę swoich możliwości starali się wykonać zadanie.
            Opiekunowie zagrzewali do wędrówki piosenką, gdyż trasa była długa i pokonanie jej wymagało wiele wysiłku. Każdy mógł zbadać swoje możliwość fizyczne, a jeśli bolały nogi, to przecież nie mamy kondycji Roberta Korzeniowskiego.
            W końcu dotarliśmy do celu, a był nim Rejów i pozostałości postaszicowskiego pieca hutniczego. Wytapiano tu żelazo dzięki spalaniu węgla drzewnego. Dziś możemy oglądać tylko ruiny, które dla prawdziwego amatora historii, stanowią okazały zabytek inżynierii z osiemnastego i dziewiętnastego wieku. Tutaj przy ognisku upiekliśmy kiełbaski, wypiliśmy pyszną, jak zwykle kawę zbożową (hit rajdu to ta kawa) i po skonsumowaniu tychże z pieśnią na ustach (nielicznych) udaliśmy się na dosyć odległy przystanek (pokonanie odcinka – Rejów - Zachodnie ). Co niektórzy już zwątpili, ale podjęli to ostatnie w tym dniu wyzwanie.
            Zapewniamy, że warto było, bo inwestujecie w siebie. Teraz pozostały tylko wspomnienia i pamiątkowy piękny dyplom, który jako przechodni wędrował z rąk do rąk. Kto szybko zapomni o bolących nogach, kurzu i zmęczeniu, zapraszamy już teraz na rajd czerwcowy - zwany Lizakowym.

          • W NASZEJ SZKOLE FAJNIE JEST I DLATEGO JEST THE BEST

          • Pod koniec marca Samorząd Uczniowski ogłosił konkurs pt. "Wiersz o mojej szkole"(szkole w Parszowie). Do opiekunek Samorządu p. Izabeli Opozdy i p. Anny Witkowskiej wpłynęło kilkanaście prac w dwóch kategoriach wiekowych (klasy I-III i kl. IV-VI). Wybór zwycięscy był trudny, ponieważ wszystkie wiersze były ładne. Najliczniej w konkursie wzięła udział klasa III, w której uczniowie napisali po  kilka wierszy "zadedykowanych" swojej klasie i wychowawczyni.

            2 kwietnia podczas akademii zostały ogłoszone wyniki. Oto zwycięzcy:

            kategoria wiekowa kl. I-III

            I miejsce zajęła PAULINA PAJĄK (kl.III)
            II miejsce zajęła NINA MIERNIK (kl.II)
            III miejsce zajął HUBERT LIPIŃSKI (kl.III)
            Wyróżnienie otrzymał Albert Ludew (kl.III)

            kategoria wiekowa kl. IV-VI

            I miejsce zajęła ANGELIKA MIERNIK (kl.IV)
            II miejsce zajęły DARIA WOJTACHNIO, BEATA I KLAUDIA MATLA (kl.V)
            III miejsce zajął PATRYK UTRATA (kl.VI)

            Zwycięzcom gratulujemy!!!!

          • Zasiałeś we mnie ziarenko miłości

          • Aby uczcić pamięć Naszego Papieża uczniowie z kl. IV-V pod kierunkiem nauczyciela polonisty- Izabeli Opozdy przedstawili program artystyczny, w którym nie zabrakło ulubionych pieśni Ojca Świętego. Ten dzień był szczególnie wyjątkowy dla młodych wykonawców. Uczniowie ubrani w odświętne stroje przypomnieli najważniejsze wydarzenia pontyfikatu Jana Pawła II. Przytoczyli istotne informacje z Jego życia, mówili o tym jaki był i czego dokonał. Dziękowali Ojcu Świętemu za MIŁOŚĆ, POMOC I NADZIEJĘ. Oglądający występ mieli również okazję wysłuchać wzruszających fragmentów nieżyjącego już Papieża. Dziewczynki z V klasy zaprezentowały swoje umiejętności wokalne- Daria Wojtachnio, Karolina Storacowa i Magda Szlęzak. Występ był również okazją dla młodych artystów z II klasy, którzy pięknie recytowali wiersze (0la Głowacz, Patrycja Łabuda, Adrian Kowalski, Ernest Mika)

            Dzieci z naszej placówki, co roku przygotowywują uroczyste akademie poświęcone Janowi Pawłowi II, które mają szczególne przesłanie. Tym razem przypomniały nam o wartości miłości, o tym, aby poszukiwać jaw każdym człowieku, ponieważ ona "ma swój blask, siłę i jedyna nie przemija...".

          • Prima aprilisowa zamiana ról

          • l kwietnia to święto znane w wielu krajach na świecie- anglojęzycznych nazwane jest "Ali Fools Day" albo "Aprii Fools Day "(dzień głupca), we Francji- "Poisson d'avril" (dzień ryby), w Rosjii- "Dien Smiecha".

            Tego dnia wszyscy prześcigają się w żartach, celowym wprowadzaniu kogoś w błąd i konkurują w próbach sprawienia, by inni uwierzyli w coś nieprawdziwego.

            Z robieniem psikusów przez dzieci w roku szkolnym związany był również dzień 12 marca- dzień św. Grzegorza, patrona uczących się. Obyczaj ten nosił nazwę gregorianek.

            W naszej szkole l kwietnia na niektórych przedmiotach nastąpiła "zamiana ról"- w role nauczycieli wcielili się uczniowie. Otrzymali oni wcześniej zestaw pomocy i materiałów, z których korzystali na lekcjach przez siebie prowadzonych w tym dniu.

            Dla wybranych uczniów było to nowe doświadczenie, ponieważ choć przez chwilę poczuli się nauczycielami i zrozumieli jakiej cierpliwości wymaga ten zawód. Nowi "nauczyciele" sprostali wyznaczonej roli- stawiali plusy i minusy, brali do tablicy i zadawali różne ćwiczenia.

          • Wielkanocne zwyczaje

          • "Są takie święta raz do roku, co budzą życie, budzą czas..." To słowa jednej z wielu piosenek, które rozbrzmiewały podczas akademii z okazji Wielkanocy w Szkole Podstawowej w Parszowie.

            Dnia 18.III br. sala gimnastyczna w Szkole Podstawowej w Parszowie stała się miejscem wielkanocnego świętowania. Pod kierunkiem nauczycieli: Zofii Bzdręgi, Grażyny Frankiewicz, Edyty Spilskiej i Dariusza Kellera uczniowie z klas II, IV, V i VI zaprezentowali społeczności szkolnej i zaproszonym gościom montaż słowno-muzyczny dotyczący zwyczajów związanych z Wielkanocą. Akademię rozpoczął barwny korowód dzieci, które wykonały taniec z gaikiem na powitanie wiosny. Następnie przedstawiono zwyczaje wielkanocne: śmigus- dyngus, malowanie pisanek, chodzenie z kurkiem, strojenie palm. Na zakończenie akademii rozbrzmiał wielkanocny hymn w wykonaniu szkolnego chóru.

            To barwne i pełne radości wiosenne przedstawienie wprowadziło wszystkich w świąteczny nastrój.

          • Kiermasz świąteczny

          • Samorząd szkolny zaprasza wszystkich do udziału w wielkanocnym kiermaszu z króliczkiem. Finał odbędzie się 17 marca - w poniedziałek - na parterze naszej szkoły będzie można obejrzeć oraz kupić ozdoby i dekoracje świąteczne wykonane przez uczniów i ich rodziców. Zachęcamy wszystkich do licznego przybycia:)

          • Gazetka szkolna Nr 4

          • Pani Edyta Spilska wraz z Panią Agatą Fokt przygotowują kolejny numer gazetki szkolnej "Co w budzie piszczy?". W numerze będziecie mogli przeczytać na temat Świąt Wielkanocnych w krajach europejskich, jak również z postaciami z bajek przemierzymy Europę. Jak zawsze wiele zagadek, łamigłówek, rebusów i oczywiście krzyżówka z nagrodami. Zachęcamy wszystkich uczniów, i nie tylko uczniów, do zakupu naszej szkolnej gazetki.

          • Walentynkowe pląsy

          • Czerwone serca, balony porozwieszane na ścianach, krzątający się listonosze, którzy uginali się pod ciężarem listów z walentynkowymi wyznaniami – właśnie tak 14 lutego wyglądała Szkoła Podstawowa w Parszowie. Uwieńczeniem całości był program artystyczny przygotowany przez uczniów.
            Z okazji Dnia Zakochanych w Szkole Podstawowej w Parszowie samorząd uczniowski z pomocą Izabeli Opozdy (nauczyciel języka polskiego) i Anny Witkowskiej (nauczyciel języka angielskiego) przygotował uroczysty program artystyczny pt. „Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał...”. Już sama dekoracja oddawała nastrój tego dnia: serca, miłosne aforyzmy, balony. Tradycyjnie pojawili się walentynkowi listonosze, których torby uginały się pod ciężarem listów z miłosnymi wyznaniami.
            Na początku występu uczniowie przedstawili historię świętego, a następnie przypomnieli wszystkim polskie szlagiery. Nie zabrakło piosenek z repertuaru zespołów takich jak: Skaldowie, Ich Troje, Sumptuastic, Farby czy Kasi Sobczyk. Do tańca poderwała gości piosenka Marii Koterbskiej „Serduszko puka w rytmie cza cza”, którą zaśpiewały i zatańczyły uczennice z klasy piątej. Uczniowie, jak zwykle, wykazali się dużym talentem aktorskim , wokalnym oraz recytatorskim.
            W romantycznąpodróż zabrała wszystkich walentynkowa para - Daria Wojtachnio i Patryk Berus, którzy przedstawili miłosną rozmowę dwojga zakochanych. Na koniec odbyło się podsumowanie plebiscytu na Walentynkę i Walentego szkoły.
            Wszyscy uczestnicy dostali drobne upominki od samorządu uczniowskiego. Zwycięskie pary zatańczyły walentynkowy taniec z balonem. W organizację imprezy włączył się również zespół taneczny, działający w szkole. Jego występ został nagrodzony gromkimi brawami.

          • SZÓSTOKLASISTO!! – SPRAWDZIAN TUŻ TUŻ...

          • To pierwszy tak poważny egzamin w Twoim życiu, który zauważ wcale nie nazywa się egzaminem, ale sprawdzianem. Od jego wyniku nie zależy bowiem czy dostaniesz się do swojego rejonowego gimnazjum, ale ma to być przede wszystkim forma podsumowania Twojej pracy w szkole podstawowej, którą właśnie kończysz oraz informacja dla nauczyciela w gimnazjum, jaki jest Twój punkt startu w nowej szkole. Sprawdzian określa się mianem zewnętrznego, gdyż obowiązują tutaj pewne rygory. Testy układa w tej samej wersji dla wszystkich szkół w Polsce Centralna Komisja Egzaminacyjna, sprawdzają je nauczyciele - egzaminatorzy, nie znający uczniów, ponieważ prace są kodowane.
            Ogólnopolski sprawdzian szóstoklasistów odbędzie się już po raz szósty. Test, będący sprawdzianem umiejętności, które uczeń nabył w szkole podstawowej, oceni pięć ważnych umiejętności:
            · Czytanie
            · Pisanie
            · Rozumowanie
            · Korzystanie z informacji
            · Wykorzystanie wiedzy w praktyce
            Im bliżej terminu sprawdzianu tym bardziej robi się nerwowo. Taka atmosfera udziela się nawet bardziej dorosłym – nauczycielom i rodzicom niż samym uczniom.
            Kilka praktycznych wskazówek:
            1. Świetnym sposobem przygotowania do sprawdzianu jest rozwiązywanie testów z lat poprzednich. Według metodyków uczeń w klasie V i VI powinien rozwiązać i omówić razem z nauczycielem ok. 10 testów.
            2. Jeżeli chciałbyś poćwiczyć coś w sposób szczególny, to najlepiej takie zadania z matematyki, gdzie trzeba się wykazać praktyczną umiejętnością obliczenia temperatury, czasu, długości oraz powierzchni. Jeżeli chodzi o język polski to polecam czytanie tekstu ze zrozumieniem i wyciąganie wniosków i znajdowanie konkretnych informacji.
            3. Po otrzymaniu testu do ręki najpierw sprawdź, czy zestaw egzaminacyjny jest kompletny, tzn. czy ma wszystkie strony i czy są one wyraźnie wydrukowane. Następnie zapisz swój indywidualny kod i datę urodzenia w wyznaczonych miejscach zestawu egzaminacyjnego.
            4. Masz obowiązek zapoznać się z instrukcją zamieszczoną na pierwszej stronie zestawu egzaminacyjnego. W razie wątpliwości możesz poprosić o ich wyjaśnienie członków zespołu nadzorującego.
            5. Pisz spokojnie i samodzielnie! Jeśli będziesz ściągać lub przeszkadzać innym, będziesz musiał opuścić salę, a Twój sprawdzian zostanie unieważniony.

            POWODZENIA!!!

          • W poszukiwaniu skarbów...

          • Dzieła o piratach i ich przygodach od zawsze inspirowały i ciekawiły rzesze czytelników. To rozrywka dająca impuls i pobudzająca wyobraźnię młodych ludzi, dlatego też 27 lutego pod okiem pani Izabeli Opozdy, Anny Witkowskiej i Katarzyny Lipińskiej uczniowie z klas IV – VI wyruszyli w „piracką podróż w poszukiwaniu skarbu”. W Domu Kultury w Skarżysku – Kam. Odbył się spektakl R. L. Stevensona pt. „Wyspa skarbów”. Występ był przygotowany przez aktorów z Narodowego Teatru Edukacji we Wrocławiu. Przedstawienie dostarczyło uczniom wiele emocji. Wszystkim podobały się barwne kostiumy z epoki, efektowne pojedynki i zabawne sytuacje. „Hitem” okazały się „pirackie piosenki”, które podrywały do tańca. Głównym motywem w powieści jest mapa, która prowadzi do ukrytego skarbu. Bohater Jim Hawkins przeżywa wiele zaskakujących przygód – ucieczka ze statku, spotkanie z piratami, odnalezienie tajemniczej skrzyni. Postacią komiczną okazał się John Silver – jednonogi korsarz, który rozśmieszał widownię swoimi „powiedzonkami”. Naszą sympatię wzbudził również aktor grający Bena Gunna – pirata mieszkającego na bezludnej wyspie, który pomaga bohaterom w odnalezieniu skarbu.
            Spektakl został przyjęty gromkimi brawami, ponieważ choć przez chwilę mogliśmy poczuć się „piratami” i „popłynąć na poszukiwanie przygód i skarbów”.

          • Spotkanie z aktorstwem

          • Dużą popularnością na lekcjach języka polskiego cieszą się tzw. inscenizacje i scenki najpopularniejszych lektur szkolnych. Uczniowie z dużym zaangażowaniem przygotowywują się i wcielają w znane postaci z książek. W styczniu wychowankowie przygotowali inscenizację z „Ani z Zielonego Wzgórza” L. M. Montgomery (kl. VI) i „Przygód Tomka Sawyera” Marka Twaina (kl. V i IV). Dzieci jak zwykle wykazały się znakomitym talentem aktorskim, jak i przygotowały ładną dekorację oraz rekwizyty. W rolę rudowłosej Ani Shirley wcieliły się: Wiola Żak i Małgosia Woźniak. Rolę Diany zagrała Karolina Kowalczyk – Matyldy – Karolina Ubysz, narratorem zaś była Ola Jasińska.
            Dzieci przedstawiły kilka scen m.in. przybycie Ani na Zielone Wzgórze, „Poczęstunek sokiem porzeczkowym”, „Wspinaczka po dachu”. Inscenizacje te były również doskonałą okazją do pogawędki na temat skutków picia alkoholu i udzielania pierwszej pomocy.
            Z kolei uczniowie z klasy IV i V przedstawili fragmenty z „Przygód Tomka Sawyera”. Wśród scenek warto wymienić: „Malowanie płotu”, „Spotkanie na cmentarzu”, „Przygoda w pieczarach”, „Wyprawa po skarb”, „Wyznanie miłości”. Wszystkich urzekła rola Karoliny Błaszczyk, która wcieliła się w Hucka Finna i Wioli Woźniak grającej Tomka. Doskonałym talentem wokalnym wykazały się trzy uczennice: Daria Wojtachnio, Karolina Stouracova i Dominika Rogala, które zaśpiewały piękną „piosenkę piracką”, do której ułożyły własne słowa.
            Natomiast klasa IV przedstawiła przygody Tomka w sposób humorystyczny i groteskowy. W rolę cioci Polci wcielił się Mateusz Kubicz, a „pomysłowego bohatera” zagrała Sylwia Głowacz.
            Teraz czeka nas nowe wyzwanie – spotkanie z „Alcybiadesem”.

          • Nowy Rok

          • Witamy wszystkich oglądających. Miejmy nadzieję, że nie zabalowaliście za bardzo w sylwestra i nie przejmujecie się tym, że jesteście o rok starsi ;)
            Jutro do szkółki!!

          • Konta użytkowników

          • For some parts of timetable or substitution, you may need to login. If you lost your password, please use the link “I do not know the login name or password” and type in your email. If you haven’t received the password yet, please wait, the school will provide you with one when everything is the ready to go.